“Ik ben Lucas Siljée en ben 15 jaar. Ik kom eigenlijk uit Tilburg, maar mijn zoektocht naar een nieuw toneel project bracht mij hier in Almere bij SubSub. Al vanaf jonge leeftijd was toneel mijn grootste passie. Dit begon bij het spelen van Jozef in het kerstverhaal in groep 2. Sindsdien wist ik het, later word ik acteur. Mijn moeder gaf me meteen op bij de eerste de beste toneelcursus en ik was er volledig in mijn element. Ik bleef de cursus elk jaar weer volgen (wel steeds voor oudere leeftijden) en ondertussen ontpopte ook mijn liefde voor dansen, breakdancen om precies te zijn. Ook dit doe ik tot de dag van vandaag met veel plezier. Ik heb het geluk gehad om naast de toneelcursus al in veel stukken gespeeld te mogen hebben en ik kan niet wachten om ook hier in Almere mijzelf te laten zien.”

“Ik ben Nancy, 23 jaar en ik kom uit Amsterdam. Ik houd van theater, acteren, rappen en teksten schrijven. Ik begon met theaterspelen bij de Jeugdtheaterschool Zuidoost in Amsterdam. Daarna heb ik in andere theatergroepen gespeeld, o.a. de Toneelmakerij, Frascati en ITA-junior. Momenteel speel ik bij het Poldertheater en SubSub. Wat ik zo leuk vind aan acteren is dat je je als acteur kunt verplaatsen in iemand anders en andere situaties. Tegelijkertijd kun je het personage gebruiken als uitlaatklep, omdat je altijd wel een gedeelte van jezelf erin kunt vinden. Bovendien is het super tof dat je jezelf kunt uiten op het podium en het publiek een bepaalde boodschap mee kunt geven. Ik vind niks leuker dan op het podium staan en mijn eigen ding doen. Daarom hoop ik dit altijd te kunnen blijven doen, zowel met acteren als met rappen en zingen.”

“Hi! Mijn naam is Rosa. Ik ben 21 jaar, opgegroeid in Amsterdam en wonend in Almere. Op het moment ben ik bezig met het opzetten van projecten voor en door jongeren in Almere. Verder doe ik aan de zelfverdedigingssport Krav Maga en ik hou van kunst, zingen en koffie. Ik ben gek op theater: kijken, acteren én maken. Ik vind het interessant om in de wereld van een ander te kruipen, in wat iemand denkt en voelt, waarom die doet wat die doet. Of zelf iets maken over iets wat mij bezig houdt. En die essentie in woorden en beelden gieten. Vorig jaar heb ik in ‘Rouwkost’ en ‘Life’ gespeeld bij SubSub. Dat vond ik zo leuk en bijzonder dat ik dit jaar ook dolgraag mee doe. Alles kan op het toneel, je kan je helemaal laten gaan, schreeuwen, schelden, huilen, met dozen gooien, noem het maar op. Ook heb ik hele mooie momenten meegemaakt waarbij mijn eigen gevoel en spel elkaar raakte. Tijdens zo’n werkproces kom je dichterbij jezelf en de groep, dat zorgt voor onvergetelijke herinneringen. “

“Hoi! Ik ben 23 jarige Teun uit Utrecht en ik speel dit jaar in de voorstelling Oedipus. Ik heb SubSub leren kennen door mijn theateropleiding Pact+. Dankzij school ben ik er stage gaan lopen en 3 jaar later (dat is nu) begon het weer te jeuken. Ik wilde weer voor SubSub spelen. Dat is gelukt!

Buiten de repetities doe ik ook dingen. Zo ga ik elke zondag naar een klein barretje voor live muziek, ik eet bijna elke dag yoghurt en als ik ga wandelen is dat vaak ‘s nachts.

Als werk ben ik horeca teamleider van de stadsschouwburg sinds enkele maanden, iets waar ik erg trots op ben. Ik vind het heerlijk om me te bevinden in het theater, of het nou als toeschouwer, acteur of medewerker is, I love it.

Komen jullie ook? Nadat jullie Oedipus gezien hebben natuurlijk!”

Bedrijfskunde en de kunsten lopen als een gevlochten rode draad door het leven van Roos. Zo studeerde zij aan verschillende kunstacademies in binnen- en buitenland en studeerde zij in 2017 af in de richting van bedrijfskunde. Sindsdien beweegt Roos zich, als cultureel ondernemer, op het spanningsveld tussen de zakelijke en de artistieke kant van de culturele sector. Soms met de focus op het één, soms met de focus op het ander.

Op dit moment voelt Roos zich geroepen om vol passie bij te dragen aan de doelstellingen en de groei van Theatergroep SubSub. Vol enthousiasme creëert zij hier ruimte voor ontwikkeling van talent, makerschap en experiment. Als Roos niet aan de slag is voor SubSub, geniet ze van het buitenleven in haar woonplaats Almere (Oosterwold) of gaat ze samen met haar man en kindje naar een mooi museum of spannende kindervoorstelling in de schouwburg.

“Hey, ik ben Rik. 23 jaar en geboren en getogen in Amsterdam. Ik doe een master in sociologie en sta op het punt te beginnen aan mijn master scriptie (iets over het belang van een gender neutrale/non-binaire aanpak binnen de neurowetenschappen. Vraag me er over een paar maanden maar meer over). Voor sommigen ben ik wellicht een bekend gezicht. Ik heb in voorgaande jaren twee keer in een sub sub voorstelling gespeeld: Extreem (2019) en Rouwkost (2022). Toen ik hoorde dat vorig jaar het laatste jaar van Esther’s trouwe regie-assistent Erik zou zijn, vroeg ik me af of ze misschien een vervanging nodig had. En toen ze vertelde dat ze van plan was mijn favoriete toneelstuk ooit te gaan reviseren dit jaar wist ik 100% zeker dat ik mee wilde helpen. Dus nu mag ik samen met Vera, Esther assisteren met het regisseren van deze mooie voorstelling.”

Paul Boereboom is scenograaf woonachtig in Amsterdam. Hij studeerde scenografie aan de Amsterdamse hogeschool voor de kunsten. Na zelf lang op het toneel te hebben gestaan besloot Paul om niet meer met zijn lichaam maar als ontwerper de ruimte (op het toneel) te bevragen. Zijn werkzaamheden omvatten theatervormgeving, installaties en kostuumontwerp, maar ook video-ontwerp en werk in virtual reality.

“Ik werk graag en veel vanuit materialiteit en ik heb een fascinatie om ruimte te benaderen vanuit het menselijk lichaam. Het containerbegrip natuur, identiteit en menselijk gedrag en omgangsvormen zijn terugkerende inspiratiebronnen. Via mijn werk probeer ik grip te krijgen op deze thema’s en ze te bevragen. In mijn werk poog en hoop ik de laatste tijd steeds vaker een brug te slaan tussen mijn digitale maakwereld en mijn fysieke maakwereld. Wat betekent het om digitaal contact te kunnen maken, hoe voelt mijn digitale lijf en waar wringt dit met mijn fysieke lichaam? Hoe behoud ik het tactiele, het kneden met mijn handen. Waar is er ruimte voor vlekken in moderne technologie?”